Навіны
*
Рабочий визит BELPOL в Литовскую РеспубликуС 11 по 14 сентября 2024 года публичные и непубличные пре…
*
​​«Адпусці народ Мой»: заклікаем маліцца за Беларусь 17 верасня17 верасня праваслаўныя хрысціяне, як…
*
РАЗМОЎНЫ КЛУБ ЛІТОЎСКАЙ МОВЫ адкрываецца пры нашай парафіі. Вядучы і настаўнік – святар Віталіус Моц…
*
Усім прывітанне! Будзем рады бачыць вас на гэтым (і не толькі) тыдні ў «Кропцы». Такія часы, што хо…
*
15 верасня адзначаўся Міжнародны дзень дэмакратыі.Для пачатку вызначэнне тэрміну «дэмакратыя», каб п…
*
Лавіце афішу падзей у беларускай прасторы 16-22 верасьня Панядзелак16:00 — адкрыцьцё выставы Плякат…
*
Сёння дзень смерці СЯРГЕЯ ПАЎЛОВІЧА – выбітнага беларускага педагога, багаслова, царкоўна-грамадскаг…
*
Тааааак!Хто з нашых парафіян не дайшоў да службы?Вось спасылка :)…
*
15 верасня 1929 г. у Менску нарадзіўся мастак-графік, выкладнік Арлен Кашкурэвіч*. Працаваў у станк…

Люты. Бахмут.Працоўныя будні.(аповед 17)Частка 3Наш склеп.Мы размяшчаліся ў двух склепах будынка Час…

*

Люты. Бахмут.
Працоўныя будні.
(аповед 17)

Частка 3
Наш склеп.

Мы размяшчаліся ў двух склепах будынка Часова-ярскага прафесійна-тэхнічнага вучылішча.

Уваходы ў тыя склепы былі асобнымі. Пераход між імі складаўся з некалькіх сот метраў па першаму паверху будынка.

Але пачну з супрацьлеглага бока.

Выхад з нашага склепа да ступеняў, што падымаліся на вуліцу, быў закрыты і зашыты лістамі пенапласта і іншымі матэрыяламі, спыняючымі холад. Пару разоў тую дзвер ледзь не выбівала ўзрыўнымі хвалямі блізкіх прылётаў. Прыходзілася папраўляць.

Аграмадны калідор. У звычайным доме я назваў бы гэта гасцёўняй. Складаўся ён з прахода ўздоўж сцяны і другой часткі, якая знаходзілася на паўметра вышэй і мела земляную падлогу.

Звычайныя драўляныя дзверы вялі ў наша памяшканне. Тут мы спім. Яно падзелена перагародкай з шафаў на дзве часткі: большая і меншая. У меншай, звычайна спаў наш камандзір Курсант, парамедык Бровар і іншыя. У большай наш разлік сапага (акрамя Д(жона), пяцерка Дэна, часам прадстаўнік прэс-службы О(ман), БПЛА-шнікі С(івага) і іншыя.

За сценкай ад Курсанта знаходзіўся штаб Волата. З калідора ў яго вялі асобныя дзверы, абшытыя жалезам. Штаб Волата падзяляўся на працоўную і спальную зону.

Каб выйсьці на першы паверх будынка з нашай часткі склепа, трэба было прыгнуцца і прайсьці праз нізкі, каля 1,5 метраў вышынёй, дзвярны праем. Потым адразу, злева, па ступеням мы падымаліся наверх і зноў злева быў выхад. Закрываўся ён металлёвымі дзвярыма.

Калі не паварочваць да ступеняй, то прама мы б трапілі ў такую ж гасцёўню, як наша. У ёй, на высокай частцы, стаяў шацёр Чэха. Часам, праходзячы міма на кухню, можна было заўважыць яго на стуле за сталом у сваім шатры, праглядаючым нейкі фільм.

Справа была дзвер у невялікае памяшканне на трох чалавек. Тут жыў Д(жон).

Далей, таксама справа, была кухня С(цяпана). А прама і направа быў украінскі штаб. Ён, як і наш, складаўся з працоўнай і спальнай зон. Але быў нашмат большым па памерах і колькасьці людзей. Тут мы бралі рацыі перад выездам на працу ў Бахмут. Тут планаваліся аперацыі і перадавалася на вялікі экран манітора трансляцыя з дронаў у Бахмуце.

Іншыя памяшканні каля ўкраінскага штаба ўяўлялі сабой звычайныя памяшканні склепа з вадой на земляной падлозе. Такім, у свой час, мы засталі памяшканне будучага ўкраінскага штаба.