Святлана Ціханоўская – пра беларускую мову ў сям’і
«Я думаю, што ў мяне сітуацыя крыху асабістая, бо старэйшы сын з асаблівасцямі. Я вельмі доўга вучыла яго размаўляць хаця б на рускай. Уводзіць яшчэ адну мову было б для яго нашмат цяжэй.
Але калі мы пачалі сустракацца з беларусамі, упэўненымі ў тым, што нам трэба адраджаць беларускую мову, у дзетак прачнулася гэтае пытанне: «Чаму мы не гаворым на беларускай мове? Мы ж беларусы!» Задаюць пытанні «Як будзе гэтае слова па-беларуску?» Я бачу, як у іх прачынаецца гэты інтарэс».
«Я думаю, што ў мяне сітуацыя крыху асабістая, бо старэйшы сын з асаблівасцямі. Я вельмі доўга вучыла яго размаўляць хаця б на рускай. Уводзіць яшчэ адну мову было б для яго нашмат цяжэй.
Але калі мы пачалі сустракацца з беларусамі, упэўненымі ў тым, што нам трэба адраджаць беларускую мову, у дзетак прачнулася гэтае пытанне: «Чаму мы не гаворым на беларускай мове? Мы ж беларусы!» Задаюць пытанні «Як будзе гэтае слова па-беларуску?» Я бачу, як у іх прачынаецца гэты інтарэс».