By Belkorpus Кіраўнікамі саюзнага войска, у якое ўваходзілі продкі сучасных беларусаў, палякаў, літоўцаў, украінцаў і татараў, былі вялікі князь літоўскі Вітаўт і польскі кароль Ягайла. Яны дзейнічалі зладжана, хоць і з асобнымі палкамі.
У гэтай бітве загінула вялікая колькасць рыцараў Ордэна, у тым ліку сам магістр Ульрых фон Юнгінген. Перамога пад Грунвальдам аслабіла Ордэн, які ўжо ніколі не змог аднавіць сваю былую магутнасць. Для Вялікага Княства Літоўскага і яго народаў гэта была не толькі вайсковая, але і палітычная перамога – зацвярджэнне сваёй ролі ў рэгіёне і абарона ад экспансіі каталіцкага Захаду.
Памяць пра Грунвальдскую бітву захоўваецца і ў беларускай гістарычнай свядомасці. У XX стагоддзі беларускія гісторыкі і літаратары, такія як Уладзімір Арлоў, неаднаразова падкрэслівалі ролю нашых продкаў у гэтай падзеі. Грунвальд стаў сімвалам еднасці і супраціву, доказам таго, што беларусы – не толькі назіральнікі, але і актыўныя ўдзельнікі вялікіх еўрапейскіх падзеяў.