Хоць гэтая купель адраджэння робіць людзей новымі, аднак усім нам кожны дзень трэба ачышчацца ад іржы смяротнасці. Духоўнае ўдасканаленне не мае межаў, таму трэба імкнуцца, каб у дзень адкуплення ніхто не быў у старых грахах.
Умілаваныя, хоць мы ўвесь час павінны жыць па-хрысціянску, цяпер трэба рабіць гэта больш рупліва і аддана, каб выканаць апостальскі звычай саракадзённага посту не толькі праз абмежаванне ў спажыванні ежы, але ў першую чаргу праз барацьбу з заганамі.
Вельмі карысна, калі са святымі і належнымі пастамі спалучаюцца ўчынкі міласэрнасці, якія выяўляюцца ў розных пахвальных дзеяннях, каб усе вернікі маглі адчуць сябе роўнымі, нягледзячы на розныя магчымасці.
Любоў, якую трэба праяўляць адначасова да Бога і да бліжняга, ніколі не павінна стрымлівацца ніякімі перашкодамі, каб не знікала жаданне рабіць дабро бліжняму. Калі анёлы кажуць: «Хвала на вышынях Богу, а на зямлі спакой людзям добрай волі» (Лк 2, 14), – гэта азначае, што кожны, хто з любоўю спачувае людзям, якія маюць розныя цярпенні, становіцца шчаслівым не толькі дзякуючы дабрадзейнасці спагадлівасці, але дзякуючы дару спакою, які ўдзяляецца яму.
Справы любові настолькі разнастайныя, што дазваляюць усім людзям рабіць учынкі міласэрнасці. Таму не толькі багатыя і заможныя, але таксама сярэдняга дастатку і бедныя маюць магчымасць дапамагаць патрабуючым. Такім чынам яны становяцца падобнымі ў сваіх духоўных намаганнях, хоць не могуць быць роўнымі ў шчодрасці.
Св. Лявон Вялікі
