Шчаслівы чалавек, які можа любіць усіх без адрознення.
Хто любіць Бога, той усім сэрцам любіць таксама бліжняга. Такі чалавек не затрымлівае для сябе таго, што мае, але з сапраўднай Божай шчодрасцю дзеліцца з патрабуючымі.
Той наследуе самога Бога, хто, аказваючы дапамогу, не робіць розніцы паміж чалавекам добрым і дрэнным, справядлівым і несправядлівым, але ўсіх адорвае паводле патрэб, хоць з увагі на праведнасць больш цэніць чалавека годнага і адданага, чым нягодніка.
Любоў выражаецца не толькі ў раздаванні маёмасці, але яшчэ больш у дзяленні Божай навукай і ў асабістым служэнні бліжнім.
Хто сапраўды і ад сэрца адкідвае спакусы свету, а таксама шчыра прысвячае сябе служэнню бліжняму, той, вызваліўшыся хутка ад усялякай страсці і заганы, дасягне любові і пазнання Бога.
Хто мае ў сабе Божую любоў, той па прыкладзе прарока Ераміі не марудзіць і не знеахвочваецца ў наследаванні Госпада, свайго Бога, але мужна церпіць цяжары, знявагі і несправядлівасць, не жадаючы нікому зла.
«Не кажыце, – заклікае прарок Ерамія, – “святыня Госпада”» (Ер 7, 4). Ты таксама не імкніся казаць: «Сама вера ў Госпада майго, Ісуса Хрыста, можа мяне збавіць». Не станецца так, калі сваімі ўчынкамі не здабудзеш любові да Яго. Наконт самой веры паслухай: «Злыя духі таксама вераць і дрыжаць!» (Як 2, 19).
Выяўленнем любові ёсць сэрца, гатовае рабіць дабро бліжняму, велікадушнасць і цярплівасць, а таксама разумнае выкарыстанне створаных рэчаў.
Св. Максім Вызнаўца