Гэты беларускі сьвятар прагнуў служыць для адраджэньня Уніі ў Беларусі, але шмат зрабіць тут яму не давялося.
Памёр у Озерлагу і быў пахаваны на шпітальных могілках ў ваколіцах Брацку (пас. Навачунка, на 116 км ад Тайшэту) Іркуцкай вобласьці. Магіла архімандрыта Андрэя Цікоты была пазначана простым калком і знайсьці яе практычна немагчыма. У 2012 г. на былых лагерных могілках у памяць пра беларускага сьвятара быў устаноўлены драўляны крыж і адслужана памінальная сьв. Імша.
Таксама і на радзіме архімандрыта Андрэя Цікоты, на могілках у Жодзішках, дзе ён быў некалі ахрышчаны ў касьцёле, грэка-каталікамі ў 2003 г. быў устаноўлены сымбалічны памятны каваны крыж. Асьвяціў яго тады Апостальскі візітатар БГКЦ марыянін архім. Сяргей Гаек.
З 2003 г. быў распачаты беатыфікацыйны працэс адносна яго. Ватыканская Кангрэгацыя па справах кананізацыі лістом ад 09.02.2021 распачала працэс беатыфікацыі Слугі Божага Фабіяна (Абрантовіча) і 4 паплечнікаў-марыянаў, адным з якіх ёсьць архімандрыт Андрэй Цікота.
Больш пра пакутны лёс нязломнага архімандрыта Андрэя Цікоты, якому савецкія ўлады, зважаючы на ягоны вялікі аўтарытэт, прапаноўвалі волю ў абмен на згоду стаць праваслаўным або мітрапалітам незалежнай ад Ватыкану Каталіцкай Царквы ў Беларусі, гл. тут:
https://ave-maria.by/life/persons/2766-shlyu-pryvitanne-z-daljokaj-sibiry-arkhimandryt-andrej-tsikota-savetskim-gulagu
«Шлю прывітанне з далёкай Сібіры…» Архімандрыт Андрэй Цікота ў савецкім ГУЛАГу
Апошнім выпрабаваннем вернасці Богу і веры архімандрыта Андрэя Цікоты стаў для яго савецкі ГУЛАГ