Веліч Марыі – у яе пакоры; яе святасць — у дасканалым выкананні Божай волі: «Вось я, слуга Госпада. Няхай мне станецца паводле твайго слова» (Лк. 1, 38), – і ў гэты момант Яна зачала, каб у адпаведны час нарадзіць, стаць Маці Божага Сына. Мы таксама можам стаць у Святым Духу «маці» нашага Госпада, прымаючы Яго Слова ў наша сэрца і верна выконваючы Божую волю ў нашым жыцці, як Сам Госпад гэта аб’явіў: «Хто маці Мая і хто браты Мае?» І, працягнуўшы руку сваю да вучняў сваіх, сказаў: «Вось маці Мая і браты Мае. Бо хто выконвае волю Айца Майго, які ў нябёсах, той Мне брат, і сястра, і маці» (Мц. 12, 48-50).

Таму адкрыемся ўсёй сваёй істотай на дар Марыі, Багародзіцы. Гэта – найцудоўнейшы перадкалядны падарунак, які Госпад нам даў, каб мы маглі лягчэй адшукаць Яго Самога сярод цёмнай ночы нявер’я і скептыцызму, што часта ахутвае наш свет і набліжаецца да нашых душаў. Госпад Ісус яшчэ раз даруе нам яе, калі з прастолу свайго Крыжа, завяршаючы справу нашага збаўлення, звяртае свой позірк і сваё слова да яе, указваючы на ​​свайго любімага вучня: «Жанчына, вось сын Твой!» – і да Яна: “Сын – вось Маці Твая!” (гл. Ян 19, 26-27). Якое вялікае шчасце, які вялікі дар: Маці Ісуса з’яўляецца таксама нашай Маці!

Малітва. Чым мы Табе аддзячым, Хрысце, за тое, што Ты стаўся чалавекам дзеля нас на зямлі? Кожнае стварэнне, што прыйшло праз Цябе да быцця, прыносіць падзяку Табе: анёлы – спевы, неба – зорку, мудрацы – дары, пастушкі – абвяшчэнне цуду, зямля – пячору, пустыня – яслі, а мы прыносім Табе Маці Дзеву. Спрадвечны Божа, змілуйся над намі! (Сціхіра Вячэрні Нараджэння Хрыстовага)

Ул. Багдан Дзюрах