​Сёння Царква адзначае памяць вялебнага Марцэла, ігумена манастыра Неўсыпальных

Неўсыпальнымі лічылі манахаў, якія жылі ў манастырах, заснаваных вялебным Аляксандрам (+430) у 5 ст. і трымаліся ўставу штогадзіннай малітвы. Для захавання такога малітоўнага правіла ўся брація манастыра дзялілася на тры групы, кожная з якіх малілася па восем гадзін, а дзве іншыя адпачывалі і займаліся неабходнай манастырскай працай.

Пры вялебным Марцэле (+485) гэтыя манастыры зведалі небывалы росквіт і значэнне. Унікальнасць іх малітвы была прыкладам для пераймання для многіх іншых манастыроў і простых вернікаў. Ключом да іх поспеху быў спосаб малітвы, які ў сваёй аснове быў вельмі простым. Ён складаўся з псальма, песнеспеву і кароткай малітвы.

Нягледзячы на ​​тое, што сам манастыр Неўсыпальных прыйшоў у заняпад з заняпадам Візантыйскай імперыі, іх спосаб малітвы захаваўся ў некалькіх рукапісах, у прыватнасці, таксама на славянскай мове. Рэканструкцыю гэтага старажытнага спосабу малітвы апублікаваў у 60-х гадах мінулага стагоддзя грэцкі даследчык Яніс Фундуліс.