У ланцугах не той, хто ў турме, У ланцугах не той, хто вымушаны з’ехаць. У ланцугах той, хто схіліў галову ў хамуце, І цягне плуг. Але каменне яму кідаюць у баразне.
Расплюшч ужо вочы, Спіну расхілі, Пабач, што камяні табою сеюць, І моцна ў галос гэта заяві!
Свабодны той, хто нават у турме Трымае спіну роўнай, позірк – прама. І называе камянямі камяні, Нават калі складана.
Верш дабраахвотніка Палка імя Кастуся Каліноўскага з пазыўным “Кусь” 24.05.2022
