By Belkorpus 
1686 год — падпісанне дамовы аб “Вечным міры” паміж Рэччу Паспалітай і Маскоўскай дзяржавай. Гэта быў палітычны акт, які замацаваў канчатковую перамогу Масквы ў пасляваенным парадку, усталяваным пасля жудаснага “Кроўнага Патопа” 1654–1667 гг. Гэтая вайна, якая фактычна стала барацьбой за выжыванне для Рэчы Паспалітай, пакінула на беларускіх землях незагойныя раны, бо яны былі галоўным тэатрам дзеянняў. Канчатковы падзел і распад Вялікага Княства Літоўскага ў выніку гэтага дамоўленасці стала больш чым цяжкім ударам для беларусаў.
Гэтая дамова стала для Беларусі не толькі палітычным, але і культурнай катастрофай: пачаўся працэс русіфікацыі, дзе намаганні захавання ўласнай мовы, рэлігіі і нацыянальнай самабытнасці былі пастаянна пад пагрозай. Замест роўнасці і аўтаноміі, Беларусь трапіла ў цяжкую сітуацыю, дзе яе будучыня зноў трапіла ў рукі чужой імперыі, і з таго часу пачаўся працяглы шлях стратаў і падпарадкавання Маскоўскай імперыі.
Гэтая дамова стала для Беларусі не толькі палітычным, але і культурнай катастрофай: пачаўся працэс русіфікацыі, дзе намаганні захавання ўласнай мовы, рэлігіі і нацыянальнай самабытнасці былі пастаянна пад пагрозай. Замест роўнасці і аўтаноміі, Беларусь трапіла ў цяжкую сітуацыю, дзе яе будучыня зноў трапіла ў рукі чужой імперыі, і з таго часу пачаўся працяглы шлях стратаў і падпарадкавання Маскоўскай імперыі.