By Belkorpus 
Рэквіем памяці: 30 гадоў крывавага праўлення Лукашэнкі
Трыццаць гадоў дыктатуры Аляксандра Лукашэнкі — гэта летапіс тэрору, напісаны крывёю беларусаў. Ад палітычных забойстваў 90-х да масавых рэпрэсій пасля 2020 года рэжым нязменно адказваў на імкненне да свабоды смерцю.
Знікнулыя назаўсёды (1999-2000)
Юрый Захаранка — экс-міністр МУС, знік 7 мая 1999 пасля крытыкі ўлады;
Віктар Ганчар — віцэ-спікер парламента, прапаў 16 верасня 1999;
Анатоль Красоўскі — прадпрымальнік, спонсар апазіцыі, знік разам з Ганчарам;
Дзмітрый Завадскі — журналіст ОРТ, прапаў 7 ліпеня 2000 пры расследаванні забойстваў.
Іх не проста «выкралі» — іх забілі па загадзе рэжыму. Целы не знойдзены да гэтага часу.
Машына смерці
Паўкоўнік КДБ Аляксей Петрушкевіч у паказаннях раскрыў праўду: у Беларусі дзейнічалі «эскадроны смерці» па прамых указаннях Лукашэнкі. Дыктатар асабіста не страляў, але менавіта яго загады запускалі механізм забойстваў.
2020: адкрыты тэрор
Пасля фальсіфікацыі выбараў рэжым вярнуўся да забойстваў, але ўжо адкрыта:
Аляксандр Тарайкоўскі — забіты 10 жніўня 2020, першая ахвяра пратэстаў
Раман Бандарэнка — актывіст, забіты да смерці ў лістападзе 2020
Аляксандр Віхор — мастак, памёр ад катаванняў у ІВС
Віталь Шышоў — знойдзены мёртвым у Кіеве пры падазроных абставінах
Смерць у застэнках
Пасля 2020 года дзесяткі палітвязняў памерлі ў турмах ад «хвароб сэрца», «пакончылі з сабой» або проста не вытрымалі катаванняў. Кожная такая смерць — забойства рукамі рэжыму.
Экспарт тэрору
Лукашэнка забівае не толькі ў Беларусі. Спробы выкрадання беларускіх актывістаў у Літве, Украіне, Польшчы паказваюць: дыктатар гатовы забіваць усюды, дзе дасягае рука яго спецслужбаў.
Серыйны забойца ля ўлады
Аляксандр Лукашэнка — не проста дыктатар, а серыйны забойца, які ператварыў дзяржаву ў прыладу расправы. За 28 гадоў ён стварыў сістэму, дзе чалавечае жыццё нічога не варта, калі замінае ўладзе.
Памяць як прысуд
Імёны ахвяр выгравіраваны ў сэрцах беларусаў. Дыктатар можа забіваць людзей, але не можа забіць праўду. Прыйдзе дзень, калі ў свабоднай Беларусі адкрыецца ўся праўда пра маштабы тэрору, будуць знойдзены масавыя пахаванні, устаноўлены ўсе імёны.
Справядлівасць непазбежная. Памяць мацней за страх. Вечная памяць усім ахвярам лукашэнкаўскага рэжыму.
#МыПамятаем
#СходНеабыякавых
Трыццаць гадоў дыктатуры Аляксандра Лукашэнкі — гэта летапіс тэрору, напісаны крывёю беларусаў. Ад палітычных забойстваў 90-х да масавых рэпрэсій пасля 2020 года рэжым нязменно адказваў на імкненне да свабоды смерцю.
Знікнулыя назаўсёды (1999-2000)
Юрый Захаранка — экс-міністр МУС, знік 7 мая 1999 пасля крытыкі ўлады;
Віктар Ганчар — віцэ-спікер парламента, прапаў 16 верасня 1999;
Анатоль Красоўскі — прадпрымальнік, спонсар апазіцыі, знік разам з Ганчарам;
Дзмітрый Завадскі — журналіст ОРТ, прапаў 7 ліпеня 2000 пры расследаванні забойстваў.
Іх не проста «выкралі» — іх забілі па загадзе рэжыму. Целы не знойдзены да гэтага часу.
Машына смерці
Паўкоўнік КДБ Аляксей Петрушкевіч у паказаннях раскрыў праўду: у Беларусі дзейнічалі «эскадроны смерці» па прамых указаннях Лукашэнкі. Дыктатар асабіста не страляў, але менавіта яго загады запускалі механізм забойстваў.
2020: адкрыты тэрор
Пасля фальсіфікацыі выбараў рэжым вярнуўся да забойстваў, але ўжо адкрыта:
Аляксандр Тарайкоўскі — забіты 10 жніўня 2020, першая ахвяра пратэстаў
Раман Бандарэнка — актывіст, забіты да смерці ў лістападзе 2020
Аляксандр Віхор — мастак, памёр ад катаванняў у ІВС
Віталь Шышоў — знойдзены мёртвым у Кіеве пры падазроных абставінах
Смерць у застэнках
Пасля 2020 года дзесяткі палітвязняў памерлі ў турмах ад «хвароб сэрца», «пакончылі з сабой» або проста не вытрымалі катаванняў. Кожная такая смерць — забойства рукамі рэжыму.
Экспарт тэрору
Лукашэнка забівае не толькі ў Беларусі. Спробы выкрадання беларускіх актывістаў у Літве, Украіне, Польшчы паказваюць: дыктатар гатовы забіваць усюды, дзе дасягае рука яго спецслужбаў.
Серыйны забойца ля ўлады
Аляксандр Лукашэнка — не проста дыктатар, а серыйны забойца, які ператварыў дзяржаву ў прыладу расправы. За 28 гадоў ён стварыў сістэму, дзе чалавечае жыццё нічога не варта, калі замінае ўладзе.
Памяць як прысуд
Імёны ахвяр выгравіраваны ў сэрцах беларусаў. Дыктатар можа забіваць людзей, але не можа забіць праўду. Прыйдзе дзень, калі ў свабоднай Беларусі адкрыецца ўся праўда пра маштабы тэрору, будуць знойдзены масавыя пахаванні, устаноўлены ўсе імёны.
Справядлівасць непазбежная. Памяць мацней за страх. Вечная памяць усім ахвярам лукашэнкаўскага рэжыму.
#МыПамятаем
#СходНеабыякавых