Сёньня дзень нашай ратацыі. 21 красавіка 2023. Апошні мой дзень на баявых падчас другой маёй кадэнцы…

Сёньня дзень нашай ратацыі. 21 красавіка 2023. Апошні мой дзень на баявых падчас другой маёй кадэнцыі ва Украіне.

Г(ідра) прыехаў з хлопцамі нас мяняць. Яны прыехалі на двух загружаных пад завязку машынах, якія мы дапамаглі разгрузіць. Пасля гэтага паказалі хлопцам наш часовы дом.

Паколькі Г(ур) і З(ёлка) яшчэ заставаліся на баявым (бо далучыліся да нас пазней), то залік па сапагу здавалі толькі тыя, хто ратыраваўся сёньня – я, Д(жон), Ваяр і Бача.

Як гэта адбывалася? Мы сабраліся ўсе разам перад сенцамі нашага дома. Мы – тыя хто прыехаў працаваць (каб лішні раз асвяжыць веды) і тыя хто мусіў з’ехаць на адпачынак.

Г(ідра) па чарзе задаваў пытаньні па СПГ-9. Мы адказвалі. Бывала, нават, хтосьці з нас памыляўся, альбо не ведаў адказ. Але ў Г(ідры) не было задачы заваліць нас. Ён ставіў іншую мэту – паглыбіць нашыя веды.

Залік быў здан паспяхова ўсімі намі без выключэньня. Мы маглі ехаць. Але заставалася яшчэ адна задача, якую Курсант даручыў Д(жону). Аб гэтым – у наступным аповедзе.

Г(ідра) і Бахус, які таксама стаяў з намі перад сенцамі дома ў той дзень, загінуць 7 кастрычніка 2023 пад Купянскам. Курсант, які будзе з імі на пазіцыі, цудам ацалее. В(ір) будзе лёгка паранены, але атрымае псіхалагічную траўму – пачуцьцё віны, што не загінуў разам з імі.

Сёньня я бачыў Г(ідру) апошні раз. З Бахусам мы яшчэ пабачымся ў жніўні 2023, калі ён наведае мяне ў Кіеўскім інстытуце нефралогіі.