By Belkorpus Частка 2
Я:
– Этот пост не призывает запрещать русский язык. Этот пост призывает чаще использовать свой родной беларусский язык!
Маці сяброўкі:
– Ты сам хоть его знаешь, этот белорусский язык? Твой сын на нем разговаривает?
Я (тады яшчэ рускамоўны, перахожу ў каментарах на беларускую мову):
– Я ведаю беларускую мову. Нажаль, штодзенна на ей не размаўляю і мой сын на ей не размаўляе. І гэта дрэнна!
Маці сяброўкі:
– Сам ты хреновый!!!
На гэтым перапіска ў каментарах скончылася. Я набраў нумар тэлефона маці сваей сяброўкі каб удакладніць ці то яна не так зразумела беларускую мову і ўспрыняла нейкае слова з майго боку як абразу ў свой бок, ці наўмысна так адказала. Яна непадняла трубку.
Праз месяц яна набрала мне і, быццам нічога не было, запыталася як у мяне справы і нешта яшчэ надзеннае.
Канчаткова я перастаў стасавацца са сваей сяброўкай і яе маці пасля таго, як у агульнай сяброўскай групе мая сяброўка напісала назву маей радзімы як “Белоруссия”.
– Ира, – пішу я, – нет такой страны “Белоруссия”. Моя страна называется “Беларусь”!
– По правилам русского языка страна называется “Белоруссия” – адказала мне сяброўка і далей прадоўжыла ўжываць замест “Беларуси” “Белоруссия”.
– В нашей конституции на русском языке полное название страны звучит как “Республика Беларусь”, сокращенно – как “Беларусь”, – выправіў яе я.
Але гэтыя довады не пераканалі маю сяброўку. За яе ўступіўся наш агульны сябр. Тады я задаў пытанне па іншаму. Пытанне адказ на якое мяне хвалюе ў першую чаргу.
Можна памыляцца ў правапісе. Але есць рэч якая альбо есьць альбо яе няма – павага да незалежнасьці краіны, да самаідэнтычнасьці і права на існаванне яе нацыі як ты не называй краіну з граматычнай кропкі гледжання. Я запытаў так:
– Хорошо, Ира. Тогда я задам прямой вопрос и, если ответишь на него “Да”, – хоть “Зимбабве” Беларусь называй – я не обижусь. СЧИТАЕШЬ ЛИ ТЫ БЕЛАРУСЬ НЕЗАВИСИМЫМ ГОСУДАРСТВОМ С СОБСТВЕННОЙ БОГАТОЙ ИСТОРИЕЙ, КУЛЬТУРОЙ, ЯЗЫКОМ? А БЕЛОРУССКУЮ НАЦИЮ САМОИДЕНТИЧНОЙ И ИМЕЮЩЕЙ ПРАВО НА СУЩЕСТВОВАНИЕ?
Адказ на пытанне быў вельмі дзіўным і лепш за ўсе растлумачыў мне стаўленне маей сяброўкі з расейскім пашпартам да маей радзімы і даў адказ на пытанне чаму яна так упарта выкарыстоўвае савецкую назву маей краіны:
– Я НА ПОЛИТИЧЕСКИЕ ВОПРОСЫ НЕ ОТВЕЧАЮ! ПРАВИЛЬНО ГОВОРИТ НАШ МИНИСТР ЛАВРОВ, ЧТО В МИРЕ РАЗВИЛАСЬ КАКАЯ-ТО РУСОФОБИЯ!
Больш з Ірай мы не сустракаліся ў яе рэдкія прыезды ў Баранавічы з Масквы. Цікава на якім баку яна сення. Каго падтрымлівае. Дзіўна. Я заўседы лічыў яе разумнай і здатнай дзяўчынай. І пры ўсім гэтым яшчэ і прыгожай.
Якім чынам мае жаданне бачыць Беларусь незалежнай краінай, жаданне павагі да беларусаў і нашых нацыянальных каштоўнасьцей мая сяброўка ператварыла ў русафобію я так і не зразумеў.
Мабыць гэта хвароба такая – “імперскасьць”. Калі хварэеш ею, то бачыш свет па-іншаму?