Два гады прайшло з моманту, калі беларусы паказалі усяму свету сваё яднанне. Адзінкі з нас складаліся у групы, групы утваралі маленькія ручайкі бясконцым струменем увліваючыхся ў мора галасоў ды твараў у цэнтрах сваіх гарадоў ды сёл. Мы не ведалі ні імён, ні узросту, ні месцаў працы тых хто ішоў побач, усё гэта не мала сэнсу. Кожнага з нас аб’ядноўвала мэта паказаць сваю валю, а таксама адсвяткаваць перамогу абранага прэзідэнта краіны – Святланы Георгіеўны Ціханоўскай. Менавіта 16 жніўня 2020 года у Вольнай Лошыцы з’явіўся першы сцяг, што стаў адметнай рысай мікрараёна і натхніў іншых на стварэнне такіх жа знакаў.
Няглндзечы на усе рэпрэсіі з боку нелегітымнай улады, нашае яднанне і іскры у вачах нікуды не зніклі, наша прага да воля яшчэ мацней чым два гады таму. Наступіць момант і мы ізноўку пройдзем тымі ж сцяжынкамі, сустрэнемся разам ля стэлы і адважна уздымам свой нацыянальны сцяг над галавой.
Беларусь жыла, жыве і будзе жыць вечна!
Няглндзечы на усе рэпрэсіі з боку нелегітымнай улады, нашае яднанне і іскры у вачах нікуды не зніклі, наша прага да воля яшчэ мацней чым два гады таму. Наступіць момант і мы ізноўку пройдзем тымі ж сцяжынкамі, сустрэнемся разам ля стэлы і адважна уздымам свой нацыянальны сцяг над галавой.
Беларусь жыла, жыве і будзе жыць вечна!
