20 кастрычніка 1837 года ў Стрэшыне (сёння Жлобінскі раён) нарадзіўся будучы праваслаўны святар і …

20 кастрычніка 1837 года ў Стрэшыне (сёння Жлобінскі раён) нарадзіўся будучы праваслаўны святар і прапаведнік Іаан Кармянскі (у свеце — Іван Гашкевіч).
Паходзіў з вядомага святарскага роду, які паходзіць з Гетманшчыны. Бацька служыў у Пакроўскай царкве Стрэшына. Іван атрымаў духоўную адукацыю ў Магілёўскай семінарыі, якую скончыў у 1859 годзе.
Пасля навучання служыў псаломшчыкам у Агародні Гомельскай (сёння Добрушскі раён), а ў 1862 годзе быў пасвечаны ў іерэя і прызначаны настаяцелем у Шарсцінь (сёння Веткаўскі раён). З 1876 года — настаяцель Свята-Мікалаеўскай царквы ў Агародні Кармянскай. Ён шмат зрабіў для аднаўлення храма і духоўнага жыцця прыхаджан.
У 1885 годзе наведаў Кіева-Пячэрскую лаўру, пасля чаго стаў весці манаскі лад жыцця. Быў духоўным следчым і сябрам благачыннай рады. У 70-гадовым узросце атрымаў сан протаіерэя. У народзе яго лічылі чалавекам з дарам празорлівасці і цудатворчасці.
Памёр восенню 1917 года. Пахаваны каля алтара Агародненскай царквы. Падчас савецкага разбурэння храма магілу зраўнялі з зямлёй, а на месцы зрабілі танцавальную пляцоўку.
У 1991 годзе месца пахавання было адноўлена, а мошчы — перанесены ў Пакроўскую царкву ў Карме. Камісія засведчыла нятленнасць мошчаў святога. 9 верасня 1997 года мошчы паставілі для пакланення, а ў 1998 годзе Іаан Кармянскі быў кананізаваны як мясцовашанаваны святы і далучаны да Сабора беларускіх святых.
Дзень памяці святога адзначаецца 31 мая і 9 верасня. У розных гарадах Беларусі дзейнічаюць храмы і манастыр у яго гонар.
Паходзіў з вядомага святарскага роду, які паходзіць з Гетманшчыны. Бацька служыў у Пакроўскай царкве Стрэшына. Іван атрымаў духоўную адукацыю ў Магілёўскай семінарыі, якую скончыў у 1859 годзе.
Пасля навучання служыў псаломшчыкам у Агародні Гомельскай (сёння Добрушскі раён), а ў 1862 годзе быў пасвечаны ў іерэя і прызначаны настаяцелем у Шарсцінь (сёння Веткаўскі раён). З 1876 года — настаяцель Свята-Мікалаеўскай царквы ў Агародні Кармянскай. Ён шмат зрабіў для аднаўлення храма і духоўнага жыцця прыхаджан.
У 1885 годзе наведаў Кіева-Пячэрскую лаўру, пасля чаго стаў весці манаскі лад жыцця. Быў духоўным следчым і сябрам благачыннай рады. У 70-гадовым узросце атрымаў сан протаіерэя. У народзе яго лічылі чалавекам з дарам празорлівасці і цудатворчасці.
Памёр восенню 1917 года. Пахаваны каля алтара Агародненскай царквы. Падчас савецкага разбурэння храма магілу зраўнялі з зямлёй, а на месцы зрабілі танцавальную пляцоўку.
У 1991 годзе месца пахавання было адноўлена, а мошчы — перанесены ў Пакроўскую царкву ў Карме. Камісія засведчыла нятленнасць мошчаў святога. 9 верасня 1997 года мошчы паставілі для пакланення, а ў 1998 годзе Іаан Кармянскі быў кананізаваны як мясцовашанаваны святы і далучаны да Сабора беларускіх святых.
Дзень памяці святога адзначаецца 31 мая і 9 верасня. У розных гарадах Беларусі дзейнічаюць храмы і манастыр у яго гонар.