Пужанне апазіцыяй, нянавісць да “свядомых нацыяналістаў”, фэйкі пра канцлагеры нацыянал-радыклаў, плач па СССР, любоў да Расіі і “великого” расейскага народа, фантазіі нібыта палова беларусаў гэта паўрасейцы, дрэнны Захад, выступ супраць прыватнай уласнасці, агітацыя за бальшавіцкае 7 лістапада, танны папулізм і апеляцыя да “простага народа”. У падшклоўскага нічога не змянілася.
Адзінае, праўду сказаў: “мы своими детьми и внуками всегда будем проклинаться”.