Багдановіч выкладаў пераклады антычных і заходнеэўрапейскіх аўтараў на беларускую мову і развіваў беларускую літаратуру. У 1914 годзе з дапамогай Івана Луцкевіча і Марыі Радзівіл выйшаў яго зборнік “Вянок”, на тытульнай старонцы якога ўшанаваны герб Завішаў.
У 1916 годзе пасля вяртання ў Менск, Багдановіч актыўна ўдзельнічаў у грамадскім і літаратурным жыцці, стварыў моладзевыя кружкі і напісаў “Пагоню”, якая стала нацыянальным гімнам Беларусі:
“У белай пене праносяцца коні,
Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць,
Старадаўняй Літоўскай Пагоні
Не разбіць, не спыніць, не стрымаць!”
У 1917 годзе паэт сканаў ад туберкулёзу, пакінуўшы значны след у беларускай культуры і літаратуры. Яго пахавалі ў Ялце, дзе ён правёў апошнія дні свайго кароткага жыцця.
Зваротная сувязь: @Licvinybot
Нашыя сацыяльныя сеткі:
•Інстаграм
•Фэйсбук
•Тэлеграм LT