By Belkorpus Сёння хочацца пажадаць вам, каб аднойчы свята 8 сакавіка знікла.
Каб замест прамоў пра “ўпрыгожванне калектыву” адзін раз на год ад кіраўніцтва вы чулі пра ваш прафесіяналізм, і каб за ваш прафесіяналізм вы атрымлівалі належныя заробкі.
Каб грамадства перастала смяяцца з жартаў пра бландынак, параўноўваць кволых хлопчыкаў з дзяўчынкамі, а прадажных мужчын – з прастытуткамі. Каб прастытуцыя знікла.
Каб дэкрэтны адпачынак больш не называлі адпачынкам, і каб бацька ў дэкрэце стаў звычайнай з’явай, а не цудам.
Каб зніклі выразы “жаночы абавязак”, “жаночая праца” і “ты дзяўчынка, табе не пасуе”, а словы “жаночае кіно” і “жаночая літаратура” гучалі без прыніжэння.
Каб каханне, любоў і падтрымку вы адчувалі без прывязкі да даты ў календары.
Каб у казках, што вы чытаеце дзецям, прынцы і прынцэсы перамагалі цмокаў разам, бо ў жыцці так звычайна бывае.
І, канешне, свабоды вам, беларускі, бо толькі ў свабодным грамадстве магчымы сапраўдныя роўнасць і павага да ўсіх.
Са святам, што аднойчы знікне!
Жыве Беларусь!