Міхась Чарот,07.11.1986 – 29.10.1937 ггНа могілках                                      Ахвярую А……

Міхась Чарот,
07.11.1986 – 29.10.1937 гг

На могілках

                                      Ахвярую А…

Спявай мне, дзяўчынка, пра кветкі, пра гай,
Пра лепшыя дні, пра вясну,
Пра наша каханне, галубка, спявай –
Пад ціхі твой спеў я засну.

Ці помніш спатканне, нясмелы пагляд…
Нам зорка там з неба упала,
Там месячык ясны ўзіраўся на сад,
Ты думкі мае угадала.

І песню пачуў я, ты пела тады,
А гукі нясліся далёка,
Тэй песні вясенняй засталісь сляды,
У сэрца запалі глыбока.

Гады праляцелі… Нібы неўзначай
Мы разам спаткалі вясну…
Дык зноў тую песню, дзяўчынка, спявай, –
Пад ціхі твой спеў я засну…

1920 г.

Рамантычныя радкі пра каханне і смерць. Ці мог тады ўявіць малады паэт, што яго ўласная смерць будзе такой жорсткай і бессэнсоўнай…

Гаворачы пра расстраляных паэтаў, мы часцей узгадваем іх трагічны лёс. Але чалавек – гэта не яго смерць, а яго жыццё. Яго спадчына, яго вершы. А гэты верш гучыць як песня.

Вечная памяць!
Жыве Беларусь!