У 2025 г. хрысціяне адзначаюць свята Узнясення Гасподняга ў адзін дзень — 29 мая. Гэта адно з дванаццаці найважнейшых (двунадзясятых) святаў у царкоўным календары, якое мае глыбокі сімвалічны і дагматычны сэнс.
Узнясенне Гасподняе заўсёды святкуецца на саракавы дзень пасля Вялікадня. Паводле кнігі Дзеянняў святых Апосталаў, пасля Свайго Уваскрасення Ісус Хрыстос на працягу сарака дзён з’яўляўся сваім вучням, навучаючы іх і ўмацоўваючы іх веру. На саракавы дзень Ён сабраў апосталаў на гары Елеонскай каля Ерусаліма, блаславіў іх і на іх вачах узнёсся на неба.
Гэта падзея мае некалькі ключавых значэнняў для хрысціян:
Завяршэнне зямнога служэння Хрыста: Узнясенне стала лагічным завяршэннем зямной місіі Збавіцеля. Яно пацвердзіла, што Ісус, прайшоўшы праз пакуты, смерць і ўваскрасенне, вярнуўся да Бога Айца як Пераможца над смерцю і пеклам.
Адкрыццё шляху на неба: Узнясеннем Хрыстос у Сваёй чалавечай прыродзе адкрыў для ўсяго чалавецтва шлях на неба, у Валадарства Нябеснае. Гэта свята дае вернікам надзею на будучае ўваскрасенне і вечнае жыццё з Богам.
Абяцанне Святога Духа: Перад сваім узнясеннем Ісус абяцаў вучням, што пашле ім Суцяшальніка — Духа Святога. Гэтае абяцанне спаўняецца праз дзесяць дзён, у свята Пяцідзясятніцы (Сёмухі), калі Святы Дух сыходзіць на апосталаў.
Узнясенне (або, як часам кажуць, “Ушэсце”) завяршае саракадзённы велікодны перыяд. З гэтага дня ў храмах перастаюць вітацца словамі “Хрыстос уваскрос!”, што было абавязковым з першага дня Вялікадня.
На Узнясенне, як і на іншыя вялікія святы, вернікі павінны наведаць урачыстае богаслужэнне ў царкве. Цяжкую працу ў гэты дзень стараюцца не выконваць.
Свята Узнясення Гасподняга — гэта час радасці, духоўнага асэнсавання і надзеі, які нагадвае вернікам пра веліч Божай любові і пра высокае прызначэнне чалавека.