By Belkorpus Папа пачынае яго з закліку да адзінства паміж Заходняй і Усходняй Цэрквамі, падкрэсліваючы, што святло Усходу неабходнае для паўнаты царкоўнага жыцця на Захадзе.
Гістарычны кантэкст і падзяка
Святы Ян Павел ІІ абмяркоўвае гістарычны кантэкст падзелу паміж Цэрквамі і выказвае падзяку за багатую духоўную спадчыну Усходу. Ён прызнае ўклад Усходніх Цэркваў у багаслоўе, літургію і духоўнае жыццё.
Літургічнае жыццё
Асаблівая ўвага надаецца літургічнай спадчыне Усходніх Цэркваў. Папа падкрэслівае, што літургія Усходу з’яўляецца жывым выразам веры, містычнага досведу і багаслоўя, якое ўзбагачае Паўсюдную Царкву. Літургія бачыцца як цэнтр жыцця Царквы, дзе малітва, таінствы і царкоўныя зносіны злучаюцца ў гарманічным цэлым.
Духоўная традыцыя
У дакуменце разглядаецца духоўная спадчына Усходу, яго акцэнт на містычным вопыце, малітве, аскетыцы і святасці. Святы Ян Павел II вылучае традыцыі ісіхазму, пакланення іконам і важнасць манастырскага жыцця як прыклады для пераймання Захаду, асабліва ў галіне асабістага перамянення праз малітву і аскезу.
Багаслоўе і царкоўнае права
Папа заклікае да глыбокага разумення і павагі да адрозненняў у багаслоўскіх падыходах, такіх як разуменне Тройцы, збаўлення і эсхаталогіі. Таксама ён падкрэслівае неабходнасць кадыфікацыі царкоўнага права для ўсходніх хрысціян ва ўсходнім духу.
Адзінства Царквы
Папа падкрэслівае важнасць укладу Усходніх Цэркваў у працэс экуменізму і аднаўлення адзінства Царквы. Ён кажа аб тым, што ўсходняе хрысціянства можа служыць мастом паміж рознымі хрысціянскімі традыцыямі, прапаноўваючы ўнікальныя перспектывы адзінства ў разнастайнасці.
Святы Ян Павел ІІ заклікае да актыўнага дыялогу і супрацоўніцтва паміж Рымскай і Усходнімі Цэрквамі. Ён спадзяецца на ажыўленне заходняга хрысціянства праз усходнюю спадчыну, умацаванне адзінства ў Царкве і духоўнае ўзбагачэнне ўсяго хрысціянскага свету.