20 красавіка 1758 г. у Слонімскім павеце ў шляхецкай сям’і Булгакаў гербу «Сыракомля» нарадзіўся Яз…

 20 красавіка 1758 г. у Слонімскім павеце ў шляхецкай сям’і Булгакаў гербу «Сыракомля» нарадзіўся Язафат Булгак, выдатны беларускі царкоўны дзяяч, прадстаўнік Уніяцкай Царквы, мітрапаліт кіеўскі, галіцкі і ўсяе Русі (1817–1838). Ён быў апошнім кіеўскім мітрапалітам Грэка-Каталіцкай Царквы перад яе ліквідацыяй у Расійскай імперыі ў 1839 годзе.

Асноўныя даты:

1763–1774: Навучаўся ў школе пры Жыровіцкім манастыры.

1774: Уступіў у ордэн базылянаў.

1782–1785: Працягваў адукацыю ў Рыме, дзе атрымаў ступень доктара багаслоўя і кананічнага права.

1787: Прызначаны біскупам Тураўскім.

1795: Пасля ІІ падзелу Рэчы Паспалітай быў пазбаўлены пасады біскупа Тураўскага, а епархія была закрыта расійскімі ўладамі.

1798–1828: Біскуп Берасцейскі, актыўна працаваў над захаваннем Уніяцкай Царквы.

1817: Прызначаны мітрапалітам Кіеўскім, Галіцкім і ўсяе Русі.

1833: Стаў архібіскупам Полацкім.

1838 (25 лютага): Памёр, застаючыся грэка-каталіком. Нягледзячы на гэта, быў пахаваны ў царкве Ўрадавага сіноду Расійскай імперыі па рашэнні Іосіфа Сямашкі і іншых прыхільнікаў далучэння да Маскоўскага патрыярхату.

Язафат Булгак актыўна супрацьстаяў палітыцы русіфікацыі і гвалтоўнаму далучэнню Грэка-Каталіцкай Царквы да Расійскай Праваслаўнай Царквы. У перыяд кіравання імператара Паўла I (1796–1801) ён спрыяў вяртанню да уніі парафій, якія былі перададзены Праваслаўнай Царкве. Яго смерць у 1838 г. стала ключавым фактарам, які дазволіў расійскім уладам канчаткова ліквідаваць унію на тэрыторыі былога Вялікага Княства Літоўскага.

Язафат Булгак застаецца сімвалам супраціву культурнай і рэлігійнай асіміляцыі. Яго дзейнасць у складаных палітычных умовах Расійскай імперыі падкрэслівае важнасць захавання рэлігійнай і нацыянальнай ідэнтычнасці беларусаў.