Няма часу хадзіць у царкву.
Калі перакласці гэтыя словы на шчырую мову, то атрымаецца: «Я лічу, што ў мяне ёсць больш важныя справы».
Хоць на самай справе больш важнага, чым збаўленне душы, у нас няма, усё ж, калі ж быць яшчэ больш шчырым, то прыйдзецца прызнаць, што мы, на жаль, аддаем перавагу перад царквой не толькі справам, але нават іх адсутнасці.
Хіба мы не прысвячаем гадзіны і дні тэлевізару, інтэрнэту, чытанню газет, тэлефонным размовам? Мы ж не адмаўляемся ад гэтага, бо на гэта няма часу.