Госпад Ісус сведчыць, што дае сваім вучням новую запаведзь узаемнай любові. «Новую запаведзь даю вам, – кажа Госпад, – каб вы любілі адзін аднаго, як Я палюбіў вас» (Ян 13, 34).
Ці не існавала гэтай запаведзі ў старым Божым Законе, дзе было напісана: «Любі бліжняга свайго, як самога сябе» (Лев 19, 18)? Дык чаму Госпад называе новым тое, што, як вядома, такое старое? Можа, гэта запаведзь новая, таму што, зняўшы з нас старую грэшнасць, Ісус апрануў нас у новага чалавека? Дык вось, любоў аднаўляе таго, хто слухае Госпада, ці, хутчэй, паслухмяны Яму. Але маецца на ўвазе не ўсялякая любоў, а тая, пра якую Госпад сказаў: «Як Я палюбіў вас» (Ян 13, 34), – каб адрозніць яе ад цялеснай любові.
Гэтая любоў аднаўляе нас, каб мы былі новымі людзьмі, спадкаемцамі новага запавету, песнярамі новай песні. Гэтая любоў, умілаваныя браты, калісьці аднаўляла праведнікаў, патрыярхаў і прарокаў, а пазней – святых Апосталаў, цяпер жа яна аднаўляе народы і з усяго чалавечага роду, які насяляе зямлю, стварае і збірае новы народ – цела новай абранніцы адзінароднага Сына Божага, пра якую гаворыцца ў Песні песняў: «Дзе тая, якая ўзыходзіць у белым бляску?» (пар. Пп 8, 5). Слушна, што ў белым, таму што адноўленая, а чым жа адноўленая, як не новай запаведдзю?
Поўныя гэтай любові ўсе члены ўзаемна клапоцяцца адзін аб адным, і калі пакутуе адна частка цела, пакутуюць разам з ёй і астатнія часткі; калі праслаўляецца адна частка, радуюцца з ёй і іншыя часткі (пар. 1 Кар 12, 25-26). Бо яны чуюць і захоўваюць словы Госпада: «Новую запаведзь даю вам, каб вы любілі адзін аднаго» (Ян 13, 34). Яны любяць не так, як грэшныя людзі ў сваёй чалавечай слабасці. Яны ўсе багі і сыны Найвышэйшага, і браты адзінага Сына Божага, таму любяць адзін аднаго такой любоўю, якой палюбіў іх Госпад, каб прывесці туды, дзе ўсе іх жаданні будуць насычаны дабротамі (пар. Пс 103 [102], 5). І кожнае жаданне будзе тады насычана, калі Бог будзе ўсё ва ўсіх (пар. 1 Кар 15, 28).
Такую любоў дае нам той, хто сказаў: «Каб вы любілі адзін аднаго, як Я палюбіў вас» (Ян 13, 34).
Ён палюбіў нас для таго, каб мы любілі адзін аднаго. Любячы нас, Ён даў нам моц, каб мы звязаліся паміж сабой узаемнай любоўю і каб, злучаныя салодкай повяззю любові, сталі целам такой Галавы.
Св. Аўгустын