Глядзі, брат, якую годнасць мае наш стан дзякуючы Божай міласэрнасці. Праз паслухмянасць Божай волі мы дасягаем межаў нашай нікчэмнасці і ўзрастаем; гэта прадбачлівая воля, бязмежная ў сваёй мудрасці, вядзе нас верным шляхам. На самай справе, паслухмяныя гэтай волі, без якой нішто не можа быць створана і якую нішто не можа спыніць, мы станем больш моцнымі.
Гэты шлях мудрасці і разумення – адзіны шлях, на якім мы зможам аддаць найвышэйшую хвалу Богу. Калі і ёсць іншая, лепшая дарога, то Хрыстос Сваім словам і прыкладам, безумоўна, нам бы яе паказаў. Яго спосаб жыцця ў Назарэце Пісанне апісвае наступным чынам: «Быў паслухмяны iм» (Лк 2, 51). Гэты жыццяпіс пазначае нас знакам паслухмянасці, якой адзначаўся Ён, Які праходзіў па розных месцах, выконваючы волю Айца.
Дык уславім, браты, уславім умілаванага нябеснага Айца, і няхай нашая паслухмянасць стане доказам пашаны Яго міласэрнасці, да якой мы павінны імкнуцца; яна патрабуецца ад нас па нашай уласнай волі як наш ахвярны дар.
Св. Максіміліян Марыя Кольбэ