By Belkorpus 
#верш
«Жыве?»
(
— Жыве?
— Быць можа, і жыве…
— А дзе жыве? Адкажаш мне?
У крамах, дзе расце цана?
У школах, можа быць, яна?
У шыльдах мо якіх рэклам?
Чаму яе не бачна нам?
Сумненне ёсць усё адно…
Яе зусім мо не было?
Што кажаш, тат? Яна жыве?
А дзе жыве? Адкажаш мне?
— Яна жыве, як зорка там.
Яе амаль не бачна нам,
Калі не сочым мы за ёй.
Калі чакаем, што герой
Яе здабудзе. І хутчэй,
Як быццам новы Праметэй
Людзям даверыць той агонь…
Таму жа погляд сумны мой,
Што полымь зор нясе і боль:
Які бы вытрымаў герой,
Калі не бог — а чалавек?
Смяротны зор не спыніць бег…
— А што тады рабіць яму?
— Не быць героем аднаму.
Калі паўстане цэлы свет,
То кожных ён даб’ецца мэт!
— Складана, тата!
— Выбачай.
Мяне нанова папытай.
— Жыве?
— Быць можа, і жыве…
— А дзе жыве?
— Паўсюль, нідзе…
— А як знайсці?
— Людзей сабраць,
І разам мару здабываць!
«Жыве?»
(
17.09.22)— Жыве?
— Быць можа, і жыве…
— А дзе жыве? Адкажаш мне?
У крамах, дзе расце цана?
У школах, можа быць, яна?
У шыльдах мо якіх рэклам?
Чаму яе не бачна нам?
Сумненне ёсць усё адно…
Яе зусім мо не было?
Што кажаш, тат? Яна жыве?
А дзе жыве? Адкажаш мне?
— Яна жыве, як зорка там.
Яе амаль не бачна нам,
Калі не сочым мы за ёй.
Калі чакаем, што герой
Яе здабудзе. І хутчэй,
Як быццам новы Праметэй
Людзям даверыць той агонь…
Таму жа погляд сумны мой,
Што полымь зор нясе і боль:
Які бы вытрымаў герой,
Калі не бог — а чалавек?
Смяротны зор не спыніць бег…
— А што тады рабіць яму?
— Не быць героем аднаму.
Калі паўстане цэлы свет,
То кожных ён даб’ецца мэт!
— Складана, тата!
— Выбачай.
Мяне нанова папытай.
— Жыве?
— Быць можа, і жыве…
— А дзе жыве?
— Паўсюль, нідзе…
— А як знайсці?
— Людзей сабраць,
І разам мару здабываць!