Працоўныя будні
(аповед 17)
Частка 5
Прыбіральня.
Тэмпература ў прыбіральні была трохі вышэйшая, чым на вуліцы.
Яна выконвала не толькі функцыі прыбіральні з дзвюма кабінкамі, але і мела душ за шторкай. У прадбанніку была ракавіна і стаяла пральная машына.
Так, халодная вада, у адрозненні ад цэнтральнай электрычнасьці, яшчэ была ў пачатку лютага. Бойлер, усталяваны В(арфаламеем), рабіў гарачую ваду для душа, які дрэнна рэгуляваўся па тэмпературы яе падачы.
Каб зусім не замерзлі трубы і той, хто прымае душ, пастаянна працавалі два пакаёвыя электравентылятара. Іх мы называлі “дуйчыкамі”.
Трапіць у прыбіральню было проста: са свайго склепа мы падымаліся па лесвіцы і, праз металевую дзвер, траплялі ў лесвічны тамбур. З тамбура праходзілі ў заўседы цемны вестыбюль.
Цемным ён быў нават днём праз завешаныя чорнай пленкай вокны ў мэтах светамаскіроўкі.
Тут, звычайна, прама пад нагамі аказваўся вялікі белы сабака (непамятаю якой пароды). Ён быў даволі дуркаваты і адначасова рахманы. Дзіўным чынам ён заўсёды трапляў пад ногі, замінаючы прайсьці.
Жыў белы сабака акурат насупраць прыбіральні і ўвахода ў наш склеп. Раней ён жыў у склепе, але не паладзіў з іншым сабакам і яму адвялі месца тут, паклаўшы на падлогу матрац і паставіўшы міску для ежы.