У верасні 2022-га пабачыў ля майдана Незалежнасці ў Кіеве вялікі стэнд-марку. На ім быў малюнак палаючага Крымскага маста.

Гэта была мара. Мара ўкраінцаў, мая асабістая мара, мара ўсіх людзей, якія бачаць і асуджаюць злачынствы рускага акупанта. Мара сапраўдных сыноў і дачок сваёй радзімы, на тэррыторыю якіх спрабуе бросіць цень двуглавага курыца расейскага імперыялізму.

Разбурэнне велічнай пабудовы накшталт Крымскага маста можа быць марай?

Можа! Калі яна з’яўляецца сімвалам агрэсара і яго імперскіх амбіцыяў.

Крым – гэта не Расея! У мяне ёсьць свая кропка гледжання на будучыню Крыма. Але як мінімум спачатку ён павінны стаць украінскім…

МАРЦЕ! СТАЎЦЕ ПЕРАД САБОЙ МЭТЫ!

Ведаеце чаму?

Бо мары збываюцца!

Мая мара –

ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ!