By Belkorpus 
Я НА СОНЕЙКЕ ЛЯЖУ
Частка 1
Пачатак красавіка, Усходні фронт Украіны.
Штурм расейскіх пазіцый пачаўся з самага ранку. З шасці мы выставілі сапог і гатовы працаваць.
Надвор’е добрае, сонечнае. Адкуль толькі ўзялося так раптоўна столькі баговак ды розных жучкоў! Усе яны пачулі сонечная цяпло і бегалі па зямлі ў вялікай колькасьці.
Наш дроншчык карэгаваў мінамёты і АГС. Мы “чаргавалі”. Я прылёг на сонейка пад кусцікам недалёка ад сапага так, каб не быць заўважаным варожым дронам. І адначасова мець магчымасць хуценька адпрацаваць па скрыжаванню дарог, на якое быў наведзены наш сапог.
Б.. схаваўся пад дрэвам і назіраў у бок лініі фронту – адтуль ваўсю даносіліся гукі бою.
На дзіва, руская артылерыя амаль не працавала. Ці то снарадны голад у іх, ці то нешта іншае. Нашы снарады і міны крылі рускіх няшчадна.
(На фота: штурмавікі ЗСУ едуць на брані міма нашай пазіцыі на штурм рускіх умацаванняў. Фота зроблена праз манакуляр)
Частка 1
Пачатак красавіка, Усходні фронт Украіны.
Штурм расейскіх пазіцый пачаўся з самага ранку. З шасці мы выставілі сапог і гатовы працаваць.
Надвор’е добрае, сонечнае. Адкуль толькі ўзялося так раптоўна столькі баговак ды розных жучкоў! Усе яны пачулі сонечная цяпло і бегалі па зямлі ў вялікай колькасьці.
Наш дроншчык карэгаваў мінамёты і АГС. Мы “чаргавалі”. Я прылёг на сонейка пад кусцікам недалёка ад сапага так, каб не быць заўважаным варожым дронам. І адначасова мець магчымасць хуценька адпрацаваць па скрыжаванню дарог, на якое быў наведзены наш сапог.
Б.. схаваўся пад дрэвам і назіраў у бок лініі фронту – адтуль ваўсю даносіліся гукі бою.
На дзіва, руская артылерыя амаль не працавала. Ці то снарадны голад у іх, ці то нешта іншае. Нашы снарады і міны крылі рускіх няшчадна.
(На фота: штурмавікі ЗСУ едуць на брані міма нашай пазіцыі на штурм рускіх умацаванняў. Фота зроблена праз манакуляр)