By Belkorpus Частка 3
Жарт 2. Бобр
– Р(оў), я жартую, – сказаў я яму.
А потым дабавіў:
– Вось з Р(овам) я пайду на любое баявое і буду трымацца бліжэй да яго – ен адчувае, калі прыляціць снарад і своечасова папярэдзіць пра гэта словам альбо дзеяннем.
– А вось з Бабром я больш нікуды не пайду – ен прыцягвае снарады! – змяніў я тэму. – Калі б не Бобр, то і прылета не было б, – жартаваў я, мабыць няўдала.
Зразумеў я гэта па выразу твару звычайна таварыскага Бабра. Ен прамаўчаў і я, прыабняўшы яго, сказаў, што гэта жарт і, безумоўна я з ім не буду баяцца хадзіць разам на баявыя.
Яшчэ дзень-два Бобр быў з намі, нават выязжаў на пазіцыю, дзе Г(ідра) вучыў яго на планшэтыста ў разліку сапага.
Але галаўныя болі зрабілі свае і яго адправілі на датэрміновы адпачынак у тыл.
Пасля вяртання праз месяц ен ужо не быў прыняты ў ПТРК па рашэнню камандзіра і выконваў абавязкі сувязіста. Чым быў вельмі не задаволены і выглядаў у першы час даволі панура.