Размова чацвёртая: “Ох, парного молочка хочу”
Мы нанізалі шматкі сала з хлебам на пруцікі з дрэва і пачалі яго смажыць над вогнішчам.
Недзе побач выйшаў снарад.
Ваяр: “Ох, парного молочка хочу.”
Кусь: “Я сто гадоў парнога малака не еў.”
Ваяр: “Я в Татьяновке пил.”
(Тацьянаўка – веска ў Мікалаеўскім раёне Ўкраіны. У ёй, тады яшчэ, батальён Кастуся Каліноўскага трымаў пазіцыі ў траўні 2022-га. Паблізу ад яе падчас выведвальнай аперацыі, на расцяжцы, 16 траўня 2022-га падарваўся камандзір першай роты Павел “Волат” Суслаў)
Д(жон): “А ты в этой не пил, в Татьяновцы, нет?”
Кусь: “Я не быў у Тацьянаўцы. Не папаў туды”
Д(жон): “Странно. Ты што не быў?”
Кусь: “Я толькі ў Лазавое першы раз”
Ваяр: “Я ж там, короче…”
Д(жон): “Ааа! Ты ж, бл*дь, этот, иншы взвод, бл*дь, быў”
Кусь: “Да, я быў…”
Ваяр: “Повариха, которая нам готовила обеды, – у неё корова была. Я, блин, уже понял в какое время она доит вечером. В 8 примерно. Я уже думаю: пошла, наверное, доить. Прихожу с кружкой. И стою жду её. Она доит…”
Д(жон): “С кружкой, бл*дь, ха-ха. Она банку нам давала, помнишь?”
Ваяр: “Она выходит… Я, короче, уже с кружкой к ней постоянно вечером подходил”