Вастрабрамская Маці Божая — Заступніца Беларусі Ікона Маці Божай Вастрабрамскай, таксама вядомая як…
Ікона Маці Божай Вастрабрамскай, таксама вядомая як Маці Міласэрнасці, з’яўляецца адной з найвялікшых хрысціянскіх святынь Усходняй Еўропы, глыбока шанаванай як каталікамі, так і праваслаўнымі. Нягледзячы на тое, што арыгінал знаходзіцца ў капліцы Вострай Брамы ў Вільні, гістарычная і духоўная сувязь гэтага абраза з Беларуссю і яго ўшанаванне на беларускіх землях маюць шматвяковую традыцыю.
Ікона знаходзіцца ў капліцы над Вострай Брамай — адзінай захаванай брамай старажытных абарончых муроў Вільні, якая гістарычна была цэнтрам Вялікага Княства Літоўскага.
Верагодна, абраз быў створаны ў другой палове XVI стагоддзя, магчыма, італьянскім мастаком, і ўяўляе сабой рэдкі тып выявы Багародзіцы без Дзіцятка Ісуса на руках.
Ікона спалучае заходнееўрапейскія і візантыйскія мастацкія традыцыі. Твар Багародзіцы вызначаецца прыгажосцю і смуткам. З XVII стагоддзя ікона амаль цалкам закрытая раскошнымі залатымі і сярэбранымі абкладамі (рызамі), бачныя застаюцца толькі твар і далоні. Галава Маці Божай увенчана дзвюма каронамі, а вакол яе — ззянне з дванаццаці зорак.
У 1927 годзе адбылася ўрачыстая каранацыя іконы залатымі каронамі, і Папа Рымскі надаў Багародзіцы тытул Маці Міласэрнасці.
Асаблівы дзень ушанавання Маці Божай Вастрабрамскай — 16 лістапада.
Вастрабрамская Багародзіца з’яўляецца Апякункай Беларусі і Літвы. Яе культ быў шырока распаўсюджаны на беларускіх землях яшчэ з часоў Вялікага Княства Літоўскага, і ён захаваўся да нашых дзён.
Ікона шануецца хрысціянамі ўсіх канфесій – рыма-каталікамі, праваслаўнымі і ўніятамі. Гэта сімвал духоўнага адзінства і міласэрнасці.
Шматлікія храмы па ўсёй Беларусі маюць копіі Вастрабрамскай іконы, некаторыя з якіх таксама лічацца цудатворнымі.
Ва ўсе часы, асабліва ў перыяды гістарычных выпрабаванняў, гэты абраз быў для жыхароў Беларусі сімвалам надзеі, мацярынскай любові і заступніцтва. Вернікі звяртаюцца да Яе як да Маці Міласэрнасці з самымі рознымі патрэбамі.
Вастрабрамская Маці Божая, якая “ззяе ў Браме Світанку”, застаецца важным элементам духоўнай спадчыны і культурнай ідэнтычнасці беларускага народа. Яе велічны вобраз працягвае аб’ядноўваць людзей у малітве і веры.