Язафат ледзь не ўцякае з манастыра з юродзівым вандроўным манахам, каб пераймаць яго жыццё.
Як святар асаблівую ўвагу ён надае споведзі і пропаведзі. Не абмяжоўваецца манастырскімі мурамі і выходзіць да пропаведзі і споведзі ў горад.
У час архімандрыцтва Кунцэвіча друкуецца першы ўнійны служэбнік, дадаткам да якога змешчана навука пра здзяйсненне богаслужэння. Да сённяшняга дня, у пераробленым выглядзе, гэтая навука прысутнічае ў служэбніках РПЦ пад назвай “Учительное известие”.
Язафат шматлікімі спосабамі пазбягае біскупскага прызначэння і нават сур’ёзна разважае над магчымасцю ўцёкаў.
http://cssr.by/tsarkva/svyatyya/256-jazafat.html