, радуючыся па прычыне такога нечуванага свайго злачынства, іх усе павыпівалі, а тады, ужо зусім п’яныя, выламаўшы каморныя замкі, вывезлі са свірнаў збожжа; з вазоў, з вакон, з дзвярэй павыламвалі металічныя элементы, вокны, печы паразбівалі, усё дашчэнту знішчылі, панявечылі…”
Вось такія “пабожныя” і “благочэсцівыя” былі забойцы святога Язафата, якія нібыта моцна перажывалі за “чысціню праваслаўя”, а насамрэч былі самымі звычайнымі грабежнікамі, людзьмі злых намераў…