Святы Язэп ведае боль бацькоў, пазбаўленых годнасці з-за беспрацоўя і матэрыяльнай нястачы, бо і сам зведаў такі ж боль, не знайшоўшы ў Бэтлееме зручнага і прыстойнага месца для сваёй жонкі, якая павінна была нарадзіць, а потым на чужыне шукаючы паратунку для сям’і. Таму ён з’яўляецца заступнікам усіх сем’яў, а асабліва тых, якія перажываюць цяжкасці, клопаты, крызісы. Акрамя таго, у 1870 г. Папа Пій IX абвясціў яго апекуном вялікай Божай сям’і на зямлі — Каталіцкай Царквы. А ўжо сам Божы люд ушаноўвае гэтага святога як Заступніка добрай святой смерці. Бо як св. Язэп прыняў з рук Нябеснага Айца Ісуса і Марыю, з якімі ён жыў, якіх любіў, якім служыў усё сваё жыццё, – гэтак жа ў канцы яго жыцця Ісус і Марыя перададуць Нябеснаму Айцу яго несмяротную душу. А сам ён стане спагадлівым і паспяховым заступнікам для ўсіх тых, хто праз яго пасрэдніцтва будзе прасіць у Бога апошні дар на зямлі, ад якога залежыць наш вечны лёс: «хрысціянскага канца жыцця нашага, бязбольнага, беззаганнага, мірнага і добрага адказу на страшным судзе Хрыстовым».
Таму можам з верай спадзявацца, што на парозе вечнасці на нас будзе чакаць не толькі св. Пётр «з ключамі ў руках», але, праўдападобна, і св. Язэп, які адкрые нам дзверы Дома Айца Нябеснага і ласкава запросіць усярэдзіну. Дай, Божа!
Малітва. Ісусе! Марыя! Язэпе! Вам аддаю сваё сэрца, цела і душу. Ісусе! Марыя! Язэпе! Будзьце са мною ў хвіліну маёй смерці! Ісусе! Марыя! Язэпе! Няхай у вашай прысутнасці аддам у супакоі дух мой. Амін.
Ул. Багдан Дзюрах