Частка 2

– Натаўскія 5,56? – запытаў супрацоўнік, бяручы ў рукі белую картонную ўпакоўку з 20-цю патронамі.

– Так, – адказаў мой пабрацім.

Супрацоўнік папрасіў вайсковы квіток. Пачаў вывучаць яго. У вайсковым квітку ўказана краіна і горад нараджэння.

– Білорус? – запытаў памежнік. – Полк Ка… – спрабаваў ён успомніць чутае недзе ім прозвішча.

– Полк Каліноўскага! – падказаў я.

– Поспеху вам! – па рэакцыі ўкраінца было бачна, што ён чуў пра нас з добрага боку.

Патроны былі канфіскаваны. А мы рушылі далей – у залу чакання кіеўскага вакзала. Да нашага цягніка на фронт заставалася яшчэ 3 гадзіны.