“Зачыні акно, каб не ўляцела нічога” альбо дыялог падчас паветранай трывогі ў КіевеЛ: – Сашка разбуд…

“Зачыні акно, каб не ўляцела нічога” альбо дыялог падчас паветранай трывогі ў Кіеве

Л: – Сашка разбудзіў мяне на паветраную трывогу. Вось, я чую. Да.
С: – Любушка дачакалася, нарэшце, паветраную трывогу ў Кіеве.
Л: – Мм… Дачакалася. У нас паветраная трывога.
С: – Сёння ж былі перамовы сорваны: Зяленскі не захацеў Крым аддаваць, малайчына, прызнаваць расейскім. Вось. Рускія будуць помсціць… Дарэчы, мо таму і перарыў быў (некалькі дзён расейцы не абстрэльвалі Кіеў).
Л: – Не знаю. Сашка прыдумае некую ерунду… Што трэба рабіць зараз?
С: – Звычайна ва ўкрыццё хаваюцца… А ты што будзеш рабіць?
Л: – Вось, ну мы спім…
С: – Якія ў цябе адчуванні?
Л: – Ніякія. Спаць Любушка хоча. Сашка разбудзіў. Не дае (спаць). А колькі па часе яна (паветраная трывога) доўжыцца?
С: – Не ведаю. Доўга можа быць. Залежыць ад масіраванасьці абстрэлаў.
Л: – Малыш, закрый акно, каб не ўляцела нічога.
С: – Акно не будзе замінаць табе (не зберажэ ад прылёта).

Праз некалькі хвілін паветраная трывога сціхла. Яшчэ некалькі хвілін цішыні абарваліся выхадамі ПВО.

Нашы суседзі грукнулі дзвярыма – ішлі хавацца ў сутарэнні дома.

Пачуўся гук набліжаючагася шахеда. Да выхадаў ПВО дадаліся кароткія чэргі крупнага калібра.

Шахед пралятаў над намі. Мы нічога не бачылі, бо адзінае акно выходзіла ў закрыты двор прама на раскідзістае, ужо пакрытае зялёнай лістотай, дрэва.

Гук шахеда пачаў аддаляцца. Праз некалькі хвілін усё сьціхла. Мы, стомленыя за дзень, заснулі, не прачынаючыся да раніцы.

У гэту ноч расейскімі акупантамі было забіта 12 мірных жыхароў Кіева. 87 чалавек атрымалі параненні.
https://t.me/uniannet/163117