By Belkorpus 
СПГ-9. Размовы ля вогнішча (аповед 8)
Размова сёмая: “Если куда-то рядом прилетит”
Вядро было ўжо да краёў напоўнена гарачымі жарынкамі. Зверху плашмя ляжала напалову згарэлае палена. Яго пакуль яшчэ лізалі языкі полымя.
Прыемнае цяпло сагравала цела і, галоўнае, ногі.
Ваяр: “Главное, если куда-то рядом прилетит, вы когда будете подрываться с места, бл*дь, только не переверните эти угли, бл*дь. А то, на х*й, ещё тут всё спалим, бл*дь”
Недзе далёка адзін за адным рваліся снарады. Сваімі раскацістымі гукамі разрываў яны толькі дадавалі атмасферу і глыбіню словам Ваяра. І таму яны ўспрымаліся як нешта вельмі магчымае. Тое, да чаго трэба быць гатовым у любы момант. Быць гатовым да таго, што ў наш будынак у любое імгненне можа прыляцець снарад.
Б(уча) кашлянуў.
Мы трошкі памаўчалі. Страшна не было. Ад нас зараз нічога не залежала. Прылёт снарада ў наша памяшканне быў абумоўлены толькі выпадкам. І шанцы былі ў нас, як звычайна на вайне: 50 на 50.
Лепшага ўкрыцця ў нас не было. Таму мы працягнулі размову.
Размова сёмая: “Если куда-то рядом прилетит”
Вядро было ўжо да краёў напоўнена гарачымі жарынкамі. Зверху плашмя ляжала напалову згарэлае палена. Яго пакуль яшчэ лізалі языкі полымя.
Прыемнае цяпло сагравала цела і, галоўнае, ногі.
Ваяр: “Главное, если куда-то рядом прилетит, вы когда будете подрываться с места, бл*дь, только не переверните эти угли, бл*дь. А то, на х*й, ещё тут всё спалим, бл*дь”
Недзе далёка адзін за адным рваліся снарады. Сваімі раскацістымі гукамі разрываў яны толькі дадавалі атмасферу і глыбіню словам Ваяра. І таму яны ўспрымаліся як нешта вельмі магчымае. Тое, да чаго трэба быць гатовым у любы момант. Быць гатовым да таго, што ў наш будынак у любое імгненне можа прыляцець снарад.
Б(уча) кашлянуў.
Мы трошкі памаўчалі. Страшна не было. Ад нас зараз нічога не залежала. Прылёт снарада ў наша памяшканне быў абумоўлены толькі выпадкам. І шанцы былі ў нас, як звычайна на вайне: 50 на 50.
Лепшага ўкрыцця ў нас не было. Таму мы працягнулі размову.