By Belkorpus У бліжэйшую нядзелю 19.05. мы святкуем Дзень Жанчын-Міраносіц! Узгадваем тых першых, што даведаліся пра Уваскрасенне!
Першыя прамяні ўзыходзячага сонца афарбоўвалі ружовым зацягнуты смугой ландшафт. У тыя хвіліны, калі гэтыя першыя промні зары прарэзалі цемру з усходу, Марыя Магдаліна і іншыя жанчыны прыйшлі і прынеслі пахучае міра, каб належным чынам скончыць пахаванне свайго дарагога Настаўніка.
Калі яны падыходзілі да магілы,то турбаваліся аб тым, як ім патрапіць усярэдзіну, таму што ўваход зачыняў цяжкі камень. Але адбываецца нешта неверагодна цудоўнае! Гэтая падзея мае настолькі важнае і лёсавызначальнае значэнне для нашага хрысціянскага жыцця, што пра яго расказваюць усе чатыры Евангелісты, бо адбываецца і адкрываецца нешта цалкам звышсусветнае!
Тое, што там адбылося мы таксама асабіста і звышнатуральна перажываем падчас Вялікадня. Гэта з’ява яркая і боская – светлазарнай беласнежнай анёльская постаці, падобнай да маланкі. Яго з’яўленне валодае такой сілай, што зрушваецца камень і становіцца бачнай пустая грабніца; і раптам, нейкім неверагодным чынам жанчыны ўсім сэрцам усведамляюць – Ён уваскрос! Яго тут няма! Хрыстос жывы! І словы бліскучага анёла да жанчын: «Чаму вы, жанчыныі, міра слязамі разбаўляеце? Паглядзеце на магілу і зразумейце: Збаўца уваскрос з мёртвых!
Такім чынам, – вось гэтая шчырая жаночая любоў да Госпада Іісуса першая даведаецца аб перамозе; гэтая любоў, гэтая вернасць – першае, што даведаецца, што больш няма патрэбы ў слязах, таму што “смерць паглынута перамогай”!
Першыя прамяні ўзыходзячага сонца афарбоўвалі ружовым зацягнуты смугой ландшафт. У тыя хвіліны, калі гэтыя першыя промні зары прарэзалі цемру з усходу, Марыя Магдаліна і іншыя жанчыны прыйшлі і прынеслі пахучае міра, каб належным чынам скончыць пахаванне свайго дарагога Настаўніка.
Калі яны падыходзілі да магілы,то турбаваліся аб тым, як ім патрапіць усярэдзіну, таму што ўваход зачыняў цяжкі камень. Але адбываецца нешта неверагодна цудоўнае! Гэтая падзея мае настолькі важнае і лёсавызначальнае значэнне для нашага хрысціянскага жыцця, што пра яго расказваюць усе чатыры Евангелісты, бо адбываецца і адкрываецца нешта цалкам звышсусветнае!
Тое, што там адбылося мы таксама асабіста і звышнатуральна перажываем падчас Вялікадня. Гэта з’ява яркая і боская – светлазарнай беласнежнай анёльская постаці, падобнай да маланкі. Яго з’яўленне валодае такой сілай, што зрушваецца камень і становіцца бачнай пустая грабніца; і раптам, нейкім неверагодным чынам жанчыны ўсім сэрцам усведамляюць – Ён уваскрос! Яго тут няма! Хрыстос жывы! І словы бліскучага анёла да жанчын: «Чаму вы, жанчыныі, міра слязамі разбаўляеце? Паглядзеце на магілу і зразумейце: Збаўца уваскрос з мёртвых!
Такім чынам, – вось гэтая шчырая жаночая любоў да Госпада Іісуса першая даведаецца аб перамозе; гэтая любоў, гэтая вернасць – першае, што даведаецца, што больш няма патрэбы ў слязах, таму што “смерць паглынута перамогай”!