Чарговы лівень, вецер, абваленыя дрэвы, затопленыя двары — і вось ужо ў Мінскім раёне збіраюць спецыяльную камісію, каб «ліквідаваць наступствы начной стыхіі». І гэта ўжо традыцыя: замест таго, каб дзейнічаць аператыўна і сістэмна, улада склікае пасяджэнні, дзе тыдзень разважае, што ж рабіць.
А праблема ж не новая. Яшчэ падчас урагану ў ліпені 2024 года тысячы дамоў засталіся без электрычнасці, а чыноўнікі суткамі шукалі, каму б «даверыць» рамонт. Ніхто не дзейнічаў на месцах — усе чакалі каманды зверху. Бо сённяшняя сістэма кіравання ў Беларусі — гэта татальная залежнасць ад указаў з вобласці або з Мінска.
Нават звычайны моцны дождж і вецер паказвае, што краіна не гатовая ні да якой надзвычайнай сітуацыі. Адказнасць размытая, рашэнні прымаюцца з затрымкай, мясцовыя службы баяцца зрабіць крок без «узгаднення». У выніку — людзі сядзяць без святла, самі прыбіраюць паваленыя дрэвы па калена ў вадзе, а ўлада стварае выгляд «кіравання», склікаючы чарговую камісію.
Бо для сённяшняй Беларусі ўсё трымаецца не на прафесіяналізме, а на страху, не на ініцыятыве, а на зацвярджэнні.
І пакуль кіруюць такія, мы будзем мець не сістэму рэагавання, а сістэму чакання. І нават звычайны дождж будзе ператварацца ў катастрофу.