Дзень 1. Насустрач Богу, Які надыходзіць Мы пачынаем сумесную вандроўку насустрач Божаму Нараджэнню….

Дзень 1. Насустрач Богу, Які надыходзіць

Мы пачынаем сумесную вандроўку насустрач Божаму Нараджэнню. Гэтае падарожжа ахоплівае перыяд 40-дзённага посту, які традыцыйна называюць «Піліпаўкай», паколькі ён пачынаецца 15 лістапада — на наступны дзень пасля літургічнага ўспаміну св. апостала Піліпа.

Запрашэнне да посту — гэта запрашэнне пабыць сам-насам з нашым Госпадам. Аддаліцца ад штодзённых спраў, каб у малітве і спакоі разважаць над Божым словам за зачыненымі дзвярыма ўласнага сэрца (пар. Мц 6, 6) і размаўляць з Тым, Хто «бачыць таемнае». Дык пойдзем насустрач Богу, а Бэтлеемская зорка няхай вядзе нас, як мудрацоў з Усходу, да нашага збаўлення!

Аднак адразу звернем увагу на тое, што гэта не мы робім першы крок у гэтым духоўным падарожжы. Бог першым выходзіць нам насустрач. Бог першы паглядзеў на нашу духоўную немач і патрэбу і вырашыў даслаць Свайго Адзінароднага Сына «дзеля нас, людзей, і дзеля нашага збаўлення» (Сімвал веры).

Бог заўсёды робіць першы крок у нашым жыцці: і ў стварэнні, і ў збаўленні, і ў духоўным адраджэнні, і ў праслаўленні нас у небе: «Ты прывёў нас з небыцця ў існаванне, і калі мы ўпалі, Ты нас узняў і не перастаў чыніць усё, пакуль не прывёў нас на неба і не даў нам будучага Валадарства», — моліцца Царква Хрыстова ў Боскай Літургіі.

Гэтая Божая ініцыятыва з’яўляецца праявай Яго вялікай і безумоўнай любові: «Ты свет Твой так палюбіў, што Сына Свайго Адзінароднага аддаў, каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, але меў жыццё вечнае» (Анафара св. Яна Залатавуснага; гл. Ян. 3, 16). Госпад палюбіў нас яшчэ тады, калі мы былі Яго ворагамі (гл. Рым. 5, 6-10), і гэтая Яго любоў стала першапрычынай нашага збаўлення, нашага прымірэння з Ім і нашага вяртання ў дом Айца – не ў статусе няўдзячных грэшнікаў і жыццёвых няўдачнікаў, але як заўсёды любленых і адкупленых Крывёю Хрыста дзяцей Нябеснага Айца.

Малітва: Госпадзе, дзякуем Табе за Тваю вечную любоў да нас, Тваіх дзяцей! Мы дзякуем Табе за тое, што не забываеш і не пакідаеш нас у нашай загубленасці, але выходзіш нам насустрач у Сваім Сыне, працягваеш руку збаўлення, давяршаючы гэтае збаўленне ў нашым жыцці сілай і дзеяннем Святога Духа. Вядзі нас, тых, хто выходзіць Табе насустрач, і дай нам шчасліва завяршыць гэты наш збавенны шлях – у гэтым годзе і на працягу ўсяго нашага жыцця!

Уладыка Багдан Дзюрах