295-годдзе Каранацыі Жыровіцкай іконы Багародзіцы – першай каранацыі іконы ў Беларусі Сёння мы ўспа…
Сёння мы ўспамінаем знамянальную дату — угодкі каранацыі цудадзейнай Жыровіцкай іконы Божай Маці. Гэта падзея, якая адбылася 295 гадоў таму у 1730 г., стала адной з самых важных у гісторыі хрысціянства на беларускіх землях. Яна мела не толькі духоўнае, але і глыбокае культурнае і палітычнае значэнне.
Гістарычны кантэкст
На пачатку XVIII ст. Уніяцкая Царква (Беларуская Грэка-Каталіцкая Царква) займала моцныя пазіцыі на беларускіх землях. Жыровіцкі манастыр, дзе знаходзілася ікона, быў адным з яе найбуйнейшых і найважнейшых цэнтраў. Ікона, шанаваная як праваслаўнымі, так і ўніятамі, з даўніх часоў лічылася цудатворнай.
Пачатак каранацыі
У 1726 г. Жыровіцкі манастыр атрымаў ад Рымскага Папы Бенядыкта XIII спецыяльны дэкрэт аб прызнанні цудадзейнасці іконы. Гэта дало магчымасць правесці яе ўрачыстую каранацыю. Кароны, вырабленыя з золата і каштоўных камянёў, былі асвечаны самім пантыфікам і прызначаліся для ўпрыгожвання вобраза Дзевы Марыі і Дзіцятка Ісуса.
Урачыстасці
Цырымонія каранацыі адбылася 19 верасня 1730 г. На мерапрыемства сабралася велізарная колькасць вернікаў, паломнікаў і высокіх духоўных асоб з розных куткоў Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай. Урачыстасць узначаліў уніяцкі мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі Атанасій Шаптыцкі.
Разам з ім прысутнічалі і іншыя вышэйшыя іерархі. Для ўсіх вернікаў, якія сабраліся ў Жыровічах, гэта быў сапраўдны духоўны трыумф. Каранацыя сімвалізавала не толькі прызнанне іконы на найвышэйшым царкоўным узроўні, але і ўмацаванне веры ва ўмовах, калі рэгіён перажываў складаны перыяд войнаў і палітычных сутыкненняў.
Значэнне падзеі
Каранацыя Жыровіцкай іконы Божай Маці стала важным крокам для замацавання статусу ўніяцтва і ўзмацнення яго ўплыву. Гэта падзея паказала, што беларускія землі маюць свае вялікія святыні, якія шануюцца ва ўсім хрысціянскім свеце. Каранацыя падкрэсліла сакральны і культурны статус Жыровічаў як аднаго з найважнейшых духоўных цэнтраў рэгіёна.
Нават пасля таго, як Жыровіцкі манастыр быў перададзены Праваслаўнай Царкве ў XIX ст., ікона працягвала шанавацца і засталася адной з самых паважаных святынь Беларусі. Кароны, якія былі ўскладзены на яе 295 гадоў таму, сведчаць аб багатай і складанай гісторыі нашага народа і яго веры.