Згодна з паданнем, апостал Тамаш прыбыў у Ерусалім са спазненнем і засмуціўся, што не паспеў развітацца з целам Дзевы Марыі. Каб даць яму магчымасць ушанаваць яе, апосталы адкацілі надмагільны камень. Аднак, на іх здзіўленне, у труне не было цела — толькі мноства духмяных траў і кветак. Гэтая падзея была вытлумачана як знак таго, што Багародзіца была ўзята Госпадам на неба і целам, і душой.
Такім чынам, асвячэнне кветак і іншых духмяных раслін у свята Успення з’яўляецца напамінам пра гэты цуд. Вернікі прыносяць у храм букеты, якія сімвалізуюць чысціню і святасць Дзевы Марыі, а таксама нябесную радасць, што наступіла пасля яе зямнога жыцця. Асвечаныя кветкі і травы захоўваюцца ў дамах як святыня і прыродныя лекі.