By Belkorpus Менавіта такім быў у душы той паралізаваны, якога тыя, хто яго нёс, не маглі прадставіць Госпаду. Таму знялі дах і паклалі хворага перад Ім. Таксама і ты павінен учыніць падобнае, калі хочаш здзейсніць тое самае ў душы: трэба зняць дах і пакласці перад Госпадам паралізаваную душу, нерухомую ва ўсіх сваіх частках, аслабленую хваравітай пажадлівасцю. Калі ж усе часткі нерухомыя і наступіў унутраны параліч, які не дае прыйсці да Лекара – а можа Лекар укрыты і знаходзіцца ў сярэдзіне: а з’яўляецца ім праўдзівы сэнс, схаваны ў Пісанні – тады, адкрываючы закрытае, адкры дах і пакладзі паралізаванага.
Вы чулі, за што дакаралі тых, хто гэта занядбоўвае і не робіць: «Вы не падмацоўвалі слабой і не лячылі хворай» (Эзх 34, 4). Мы ўжо казалі пра гэта. Чалавек быў зломлены страхам перад пагрозаю выпрабаванняў. Лекам на гэта з’яўляюцца словы суцяшэння: «Бог, які ёсць верным, не дазволіць выпрабоўваць вас больш, чым маеце сілы, але разам з выпрабаваннем дасць і выйсце, каб вы маглі вытрываць» (1 Кар 10, 13).
Св. Аўгустын