Словы нашага Госпада Ісуса Хрыста нагадваюць нам, што ёсць толькі адна мэта, да якой мы ідзем сярод разнастайных спраў гэтага свету. Ідзем як вандроўнікі, а не жыхары, як тыя, хто знаходзіцца ў дарозе, а не каля мэты, як тыя, хто прагне, але яшчэ не мае. Аднак ідзем старанна і вытрывала, каб калі-небудзь дайсці да мэты.
Марта і Марыя былі сёстрамі. Яднала іх не толькі сваяцтва, але таксама пабожнасць. Абедзве былі адданыя Богу, абедзьве ахвотна служылі Госпаду, Які прабываў у целе. Марыя прыняла Яго так, як звычайна прымалі падарожных. Аднак на самай справе, слуга прыняла Госпада, хворая – Лекара, стварэнне – Стварыцеля. Тая, якая павінна была атрымаць духоўную ежу, прыняла, каб прапанаваць ежу для цела. Госпад пажадаў прыняць постаць слугі і ў гэтай постаці – не па неабходнасці, але паводле сваёй ласкі – прымаў пасілак, прыгатаваны Яму слугамі, бо прыняцце пасілку таксама было ласкай. Як чалавек Ён адчуваў голад і смагу.
Госпад быў прыняты як падарожнік, які прыйшоў да сваіх, і свае Яго не прынялі, а тым, хто прыняў Яго, даў уладу стаць Божымі дзецьмі (пар. Ян 1, 11-12). Дазволіў нявольнікам быць разам з Сабою і ўчыніў іх братамі; выкупіў вязняў і зрабіў іх суспадкаемцамі. Але ніхто з вас няхай не кажа: «Якія ж шчаслівыя тыя, хто меў шчасце прыняць Хрыста ў сваім доме!» Не сумуй і не наракай, што жывеш у часы, калі ўжо не можаш убачыць Госпада ў целе. Ён не пазбавіў цябе гэтага прывілею: «Тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі» (Мц 25, 40).
Дарэчы, Марта, шчаслівая праз сваё хвалебнае служэнне, дазволь, што скажу табе: просіш адпачынку як узнагароду за сваю працу. Цяпер ты занятая многімі паслугамі – хочаш падмацаваць смяротныя, хоць святыя целы. Але хутка прыбудзеш ужо ў айчыну. Ці сустрэнеш там вандроўнага, каб прыняць яго? Ці сустрэнеш галоднага, каб накарміць яго? Спраглага, каб напаіць яго? Хворага, каб адведаць яго? Раз’яднаных, каб паяднаць? Памерлага, каб пахаваць?
У айчыне ўжо ўсяго гэтага не будзе. А што будзе? Тое, што выбрала Марыя: там будзем насычаныя і не будзем сілкавацца. Тое, што Марыя выбрала тут, там будзе дасканалым і поўным. Тут з застаўленага стала яна збірала крышынкі Божага слова. Хочаш ведаць, як будзе ў небе? Вось жа сам Госпад кажа пра сваіх слугаў: «Сапраўды кажу вам, што ён падпяражацца і пасадзіць іх і, падышоўшы, пачне служыць ім» (Лк 12, 37).
Св. Аўгустын