Частка 2
1) Калі ехаў на вайну ва Ўкраіну – “не перажывай, што ніколі не трымаў у руках зброю і не ведаеш як замяніць “магазін” у Калашы – цябе гэтаму навучаць”;
2) 24 чэрвеня 2022 я выехаў з Кіева ў Вільню, каб аформіць дакументы. А накануне, 23 чэрвеня 2022 увечары, хлопцы на чале з “Брэстам” выехалі з Кіева ў бок Лісічанска дзе 26 чэрвеня “Брэст”, “Папік”, “Атам” і “Сябро” загінулі ў баі з танкавай калонай расейскіх акупантаў, “Клешч” і “Тромблі” трапілі ў палон.
І вось адзінае галоўнае што я б зрабіў, калі была б такая магчымасць ведаць наперад, я б папярэдзіў “Брэста” і хлопцаў ісці на тую задачу, але не заходзіць далека ў глыб ворага, заняць іншыя пазіцыі і заставацца максімальна незаўважнымі для ворага. Выканаць задачу і пры гэтым зберагчы сябе для будучага вызвалення Беларусі.
Больш бы нічога не стаў пісаць. Усе ідзе сваім чарадом. Так, як трэба.
«Привет, я из прошлого! Нас разделяет всего год, а ощущения такие, будто бы между нами с десяток лет. Мне очень жаль, но завтра твоя жизнь снова разделится на „до“ и „после“. Да, мы уже проходили это в 2020-м и теперь столкнемся с этим снова».
