
Трохі здзіўляе агрэсіўны фемінізм, стаўшы новым трэндам ў беларускай дэмакратычнай інфапрасторы.
Аднаму мне здаецца дзіўным змагацца за правы, умоўна кажучы, палітвязняў-жанчын, калі ёсьць палітвязні-мужчыны? Мы змагаемся супраць злачынстваў у любой сферы па гендару ці па статусу “чалавек”?
Рытарычнае пытанне.
Калі памірае беларускі добраахвотнік – шуму менш, чым калі памірае Ліза.
Што з намі не так?
Кожнае жыццё важна.
Але жыццё, адданае на шляху да агульнай мэты, заслугоўвае, як мінімум, не меншай эмпатыі, чым жыццё згвалтаванай дзяўчыны (ці нават згвалтаванага хлопца, бо не ў гендары справа, а ў складзе злачынства).
Аднаму мне здаецца дзіўным змагацца за правы, умоўна кажучы, палітвязняў-жанчын, калі ёсьць палітвязні-мужчыны? Мы змагаемся супраць злачынстваў у любой сферы па гендару ці па статусу “чалавек”?
Рытарычнае пытанне.
Калі памірае беларускі добраахвотнік – шуму менш, чым калі памірае Ліза.
Што з намі не так?
Кожнае жыццё важна.
Але жыццё, адданае на шляху да агульнай мэты, заслугоўвае, як мінімум, не меншай эмпатыі, чым жыццё згвалтаванай дзяўчыны (ці нават згвалтаванага хлопца, бо не ў гендары справа, а ў складзе злачынства).