By Belkorpus Мікола – актывіст анархісцкага руху, двойчы палітзняволены. Яго ўжо арыштоўвалі ў 2010 г, і, дарэчы, пазней дадалі яшчэ год. Потым на волі ён напісаў шэраг тэкстаў пра турэмны быт. Мікола распавядае пра гады за кратамі без болю і горычы, а проста як пра частку жыцця. Тады яго досвед мала цікавіў краіну, турма здавалася нечым далёкім і немагчымым. Цяпер людзі, што былі раней па-за палітыкай, чытаюць тыя старыя тэксты, каб уявіць, як жывуць за кратамі іх родныя і сябры.
Пра Вікторыю мала што вядома, яна ніколі не была публічнай асобай. Яе арыштавалі і асудзілі за адміністраванне апазіцыйнага чата, а потым накідвалі тэрміны (новая справа – ужо чацвёртая па артыкулу 411). Вядома толькі, што ўвесь гэты час яе катуюць і спрабуюць зламаць, як і Міколу.
Мікола Дзядок стаў ворагам для рэжыму шмат гадоў таму, і новая крымінальная справа супраць яго, на жаль, не здзіўляе. Адкуль у пацукоў такая нянавісць да Вікторыі Кульшы, пакуль невядома. Гэта можа распавесці толькі яна сама.
Увогуле, некаторыя гісторыі толькі сам чалавек можа расказаць, як калісьці расказаў іх Мікола. Як ён, мабыць, раскажа зноў. Магчыма, раскажа і Вікторыя. І гэтым разам наш абавязак – слухаць. І апублікаваць, і перакласці на шмат моў. Злачынствы рэжыму нельга забываць. І гераізм звычайных беларусаў – таксама.
Свабоду Вікторыі Кульшы!
Свабоду Міколе Дзядку!
Жыве Беларусь!