​​11 красавіка 2011 г тэракт у мінскім метро забраў жыцці 15 чалавек. Праз год да спісу ахвяр дадалі…

​​11 красавіка 2011 г тэракт у мінскім метро забраў жыцці 15 чалавек. Праз год да спісу ахвяр дадаліся яшчэ два прозвішчы: Уладзіслаў Кавалёў і Уладзімір Канавалаў былі расстраляныя як тэрарысты.

Курс даляра ірваўся ўверх, і крывавае забойства пятнаццаці чалавек вельмі трапна адцягнула ўвагу грамадства ад праблем у эканоміцы. Калі адразу пасля тэракта галоўны пацук спусціўся пад зямлю разам з маленькім сынам, у беларусаў пачалі з’яўляцца страшныя падазрэнні.

Было, аднак, шмат тых, хто казаў: “Не, дзяржава не магла. Не магла забіць 15 мінакоў, а потым адправіць на смерць двух невінаватых хлопцаў. Лука хлусіў, лука знішчаў апанентаў, але забіць 17 выпадковых людзей – не!”

Прайшлі гады. Сёння мы разумеем: усё ён мог. Ён і яго пачвары. Ён не толькі Беларусь – увесь свет патапіў бы ў крыві дзеля захавання ўлады. І зараз, калі лукашысты запісваюць у тэрарысты дзяўчынак і бабуль, даюць па 18 гадоў палітыкам і блогерам, судзяць адміністратараў чатаў як забойц, вымушаюць моцных і смелых людзей прыніжацца і чытаць прызнанні з аркуша паперы… Апасля бомбы ў сметніцы, апасля замаху на язык азаронка… Ці можа хто зараз сказаць “яны не маглі”?!

Маглі. Ці зрабілі? Сапраўднае расследаванне дасць адказ. Мы ведаем адно: прыйдзе час, калі сем’і ўсіх сямнаццаці ахвяр і ўсе пацярпелыя атрымаюць праўду, а забойцы адкажуць.

Жыве Беларусь!