Са звонам ускрылiўшы ад храмаў,
Вясновы вецер клiч разнёс:
“Смерць перамогшы, грэх Адамаў,
Хрыстос васкрос! Хрыстос васкрос!”
Зямля скiдае посны саван.
I нараджае з небыцця
Пралескi як сцвярджэнне славы
Таго, Хто даў пiтво жыцця.
I ты, калi збалеў душою,
Аддай свой боль галлю бяроз.
I свежай ciлаю напоiць
Лагодны шэпт: “Хрыстос васкрос!”
Напоўнiм вечным кожны момант,
Падняўшы Крыж Хрыста як сцяг,
I пад грахоўным бураломам
Да Царства Бога знойдзем шлях!
АЛЕГ НАГОРНЫ
